Feesten in stijl.

Twee weken vakantie!  Twee weken tijd om 's avonds als de kindjes slapen, achter de naaimachine te kruipen.  De stofjes die al weken in de kast liggen, krijgen eindelijk vorm.

Net op tijd voor Kerstavond, rolde een 'Birdie' van onder mijn machine.

Lou mocht hem even passen, maar wou hem niet meer uittrekken.  Dat we geen bijpassende kousen hadden, liet ik voor één keer dan maar aan me voorbij gaan.  Het blije gezichtje, spreekt voor zich.









Ook kleine zus werd in een zelfgemaakt kleedje gestoken.  En zo konden we in stijl aanschuiven aan de feesttafel.  

"Met zakken!"

Manlief is mijn allergrootste fan!  Hij volgt op de voet wat ik ga naaien, in welk stofje en hoe ik het ga combineren.  Toen ik al lachend voorstelde om eens voor hem 'iets' te maken, hoefde hij dan ook niet lang na te denken.  Ik besloot het eenvoudig te houden met een pyjamabroek.  

"Met of zonder zakken?" vroeg ik er nog bij.  Nooit gedacht dat het vriendje wel eens "Met!" zou kunnen antwoorden.  Ik had geen flauw idee hoe ik zelf een patroon ineen zou flansen MET zakken.  Na heel wat denk-, reken- en naaiwerk is de broek klaar en goedgekeurd!  Er wordt zelfs al gewerkt aan een tweede exemplaar!

Stof: Soft Cactus bij Julietta maakt

Patroon: eigen ontwerp

Gezocht: de glimlach van een 6-jarige!!

Vandaag werd Julia, een meisje van de klas, haar pennenzak door haar buurman beklad met zwarte stift.  Ze was er helemaal van onder de voeten en ik dus ook...
Thuis vond ik alleen nog één gele rits.  De keuze aan bijhorende stofjes uit mijn kast, was dan ook heel beperkt.  Ik weet dat Julia niet gek is van roze, maar ik hoop dat dit stofje van Soft Cactus haar toch kan bekoren.  Want een glimlach toveren op het gezicht van zo'n 6-jarige, daar doe je het voor!!

Patroon: Oon

Stof: Soft Cactus

Boekentas voor een stoere meid!

Tijdens de zomervakantie was ons hele gezinnetje thuis.  Super gezellig, maar best wel druk.  Veel naai-tijd bleef er niet over en blogtijd al helemaal niet.

Nog net op de valreep, "toverde" ik een boekentas voor ons oudste meisje van onder de naaimachine.  Meestal ben ik zeer bescheiden, maar deze keer ben ik stiekem toch wel fier!  De hippe slotjes waar ik zo fan van ben, heb ik moeten vervangen door magneetsluitingen zodat Lou helemaal zelf haar tasje kan openen en sluiten.  Minder mooi, maar de juf zal me ongetwijfeld dankbaar zijn.

Eigenlijk is het nog tot april wachten op Lou haar eerste schooldag, maar vandaag werd de boekentas al met veel trots door de tuin gedragen.  En tot april gaat de boekentas gewoon mee naar de kribbe.

Toch nog even zeggen dat dit project niet gelukt was zonder de tutorial van Oon, de snelle service van Liesselove en het geduld van manlief.  Dankjewel!

Even iets anders.

Mijn nichtje Marie is een echt meisje meisje.  Ik toonde haar verschillende foto's van geflockte t-shirts, maar ze was heel duidelijk over wat ze wou.  Een shirtje met een ketting erop.  Gelukkig sneed mijn Cameo de bolletjes mooi uit en moest ik alleen nog maar het puzzelwerk doen.  

Het strijken verliep minder vlot.  Blijkbaar is het stofje niet zo geschikt om op te flocken.  Hopelijk blijven de bolletjes toch één zomer zitten.

Dorothy Day Tripper Bag

In december kwamen we onverwacht met enkele dames samen om een tas te naaien.  Ik graaide wat stoffen mee uit de kast en vertrok richting Gent.  Tussen het tetteren door werd het patroon geplakt en geknipt (toch wel een hele klus die pdf-patroontjes) en ook de stof werd netjes uitgeknipt.  Terwijl Sofie en Lies ijverig aan hun tas werkten, werd de mijne eventjes aan de kant geschoven.  Mijn dikke buik zat aardig in de weg en mijn naaimachine raakte niet door alle lagen stof.

Ondertussen heeft mijn dikke buik plaats gemaakt voor een schaterende baby en is mijn beginnersmachientje geruild voor een degelijke Pfaff.  Zo kon de tas eindelijk afgewerkt worden en ondertussen wordt ze vrolijk overal mee naartoe gezeuld.  

Met dank aan Lies, die met haar eeuwige geduld mijn 101 naaivragen beantwoordde.  

Stof: Bambiblauw, Pauli
Patroon: Swoon

 

20 keer vaderdag...

Door de eindtoetsen is er in het zesde leerjaar niet veel tijd om een vaderdagcadeau te knutselen.  Mijn vriend - die lesgeeft in het zesde -  had dit jaar dan ook een fantastisch idee: "Ik ga zonnebrilzakjes laten versieren met flockfolie. Origineel en niet veel werk!"

Niet veel werk!? Voor de kinderen dan toch...  Exact 5 dagen kreeg ik om het project "Vaderdag" tot een goed einde te brengen. 120 uur om stof te kopen, te knippen en aaneen te naaien. Mijn vriend werd tijdens het lange weekend tot huisman gebombardeerd en zo geraakten de zakjes tijdig klaar.  

Opdracht volbracht, laat de zon maar schijnen!!

Stof: Pauli

Patroon: Miekk

Copy - Paste

Normaal probeer ik van elk jurkje een uniek stuk te maken.  Toen ik bij Liesellove het 'jungle-jurkje' zag voorbijkomen, vond ik de combinatie zo geslaagd dat ik me toch heb laten verleiden.  Door een leuk knoopje te zoeken, probeerde ik toch een beetje een eigen toets toe te voegen.  Zo kon ik meteen de knoopgatfunctie van mijn nieuwe machine uittesten.  Nu nog wachten op het zonnetje... 

Reis rond de wereld!

Toen ik het wereldbol-stofje zag bij Liesellove, moest ik onmiddellijk aan een vriendin denken.  Sofie heeft de halve wereld al rondgereisd...  Perfect dus om met deze stof een cadeautje voor haar te naaien.  Een rok vond ik te gewaagd, een pennenzak zag ik niet zitten vanwege mijn ritsen-fobie,...  Uiteindelijk koos ik voor de herbruikbare tas uit 'Zo geknipt'.  Hopelijk reist de tas binnenkort met haar de wereld rond!

Stof: Liesellove

Patroon: Zo geknipt

Babypinguïn.

Vorige week was het carnaval in de stad.  Het zonnetje had het laten afweten, dus moest ook kleine zus in een lekker warm pakje gestoken worden.  Terwijl onze twee meisjes een middagdutje deden, kroop ik snel achter de naaimachine om een pakje in mekaar te flansen.  De muts werd voorzien van extra oorwarmers en een striklint.  Zo vertrokken we warm ingeduffeld en in stijl naar de stoet!

Carnaval in de kribbe.

Het naaiwerk werd gelukkig al een maand geleden afgerond.  Ondertussen vonden we de juiste broekkousjes en het juiste t-shirt...  Zo was Lou deze morgen helemaal klaar om Carnaval te vieren in de kribbe...

De muts hield ze (verrassend) netjes de hele ochtend  op.  De andere kinderen daarentegen, vonden het een leuk spelletjes om deze af te trekken.  :)  Plezier verzekerd!

De 'bavette' van Babette.

"Is dit een wee of is het er geen??"  "Misschien toch eens aan de monitor gaan liggen?"  29 januari, 14u00 besloten mijn vriend en ik om toch maar 'even' naar het ziekenhuis te rijden.  Om 14u25 was onze kleine meid er al.  

 

Twee volle weken had ik nog om mijn 'bavetten' af te maken voor de doopsuiker en de flesjes Porto te vullen.  Babette dacht daar duidelijk anders over.  :)   

Dit is het resultaat, van de doopsuiker die nog niet helemaal klaar was...

Een vruchtbare zondag...

Lou doet een middagdutje en ook manlief ligt languit in de zetel te slapen.  Het enige geluid dat ik hoor, is het tikken van mijn naaimachine...  Of hoor ik daar toch wat gesnurk op de achtergrond?  
Het kleedje uit vorig bericht is ingekort, een t-shirt is eindelijk versteld, het wikkeldeken voor de komende baby is afgewerkt en last but not least...  Lou haar carnavalpakje is ruim op tijd klaar!

De witte mouwen en de oranje broekkousen moet je er nog wel even zelf bij denken.  Nu hebben we weer een excuus om te gaan shoppen.

De inspiratie voor het pakje vond ik hier.  

De blinde rits die blind is... Oef!

Een tijdje geleden zag ik de Autumn Roses Dress passeren bij deze en deze dame.  Ik werd op slag verliefd! Met het oog op de feestdagen (ja, hij is eigenlijk al een tijdje klaar) ging ik op zoek naar een blauw stofje.  Door de beknopte uitleg in de Ottobre 6/2013, werd het een heus gevecht met stof en naaimachine.  Niet opgeven was de boodschap. En naar goede gewoonte werden ook hier weer centimeters draad los getornd.
Op een naainamiddag kreeg ik van deze eerder genoemde dame de professionele uitleg hoe je een blinde rits moet innaaien.  En jawel, geloof het of niet, maar hij is blind!  *trots*
De feesten zijn ondertussen al lang voorbij, maar het jurkje wacht nog steeds om ingekort te worden...  Een werkje voor deze week, maar hier alvast een foto.